ناصر امانی با بیان این‌که این حصارکشی‌ها دلایل مختلفی دارد و ممکن است برخی از آن‌ها نیز منطقی و قابل قبول باشد، اظهار کرد: من با برخی از شهرداران مناطق در مورد چرایی حصارکشی‌شان صحبت کردم و حرف‌های منطقی زدند؛ اما مردم تهران مثل مارگزیده‌هایی هستند که از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسند و تا دور بوستانی حصار کشیده می‌شود فکر می‌کنند که قرار است درخت‌ها قطع یا جابه‌جا شوند.

عضو شورای شهر تهران با تأکید بر اینکه عدم شفافیت در اطلاع‌رسانی از سوی شهرداری تهران و همچنین شایعه‌پراکنی در فضای مجازی سبب شده که به این موضوع دامن زده شود، گفت: البته بخشی از این حصارکشی‌ها توجیه‌پذیر نیست.

مثلا استفاده از اراضی بوستان‌ها برای ساخت پارکینگ محلی و یا ساخت تاسیسات مترو قابل قبول نیست.

وی با اشاره به حصارکشی با بوستان لاله تصریح کرد: این‌که بخش زیادی از قسمت چمن بوستان لاله گودبرداری شود و درون آن مخزن آب بگذارند و مجددا روی آن را چمن‌کاری کنند قانع‌کننده نیست و اساسا مگر قرار نبود برای آبرسانی‌ها از بازچرخانی آب و پساب آب استفاده شود؟

امانی با بیان اینکه با توجه به نگرانی‌های موجود و لزوم اطلاع‌رسانی دقیق و شفاف از شهرداری می‌خواهم که تعداد و نام بوستان‌ها با ذکر مشخصات و آدرس، علت حصارکشی و نوع پروژه، تعداد درختانی که احتمالا جابه‌جا شدند با ذکر تاریخ و محل کاشت مجدد و همچنین زمانبندی پایان حصارکشی را به شورای شهر ارائه کنند.