1403\01\21 05:06:08
سجل که نام نخستین شناسنامه ایرانی بود سوم دی‌ماه ۱۲۹۷ برای دختری به نام «فاطمه ایرانی» صادر شد که عمرش قد نداد تا سال ۱۳۷۶ یعنی زمان اجرایی شدن دستورالعمل صدور کارت شناسایی ملی که قرار بود «سند شناسایی اتباع ایرانی و مشمول کلیه احکام حقوقی و کیفری» شود را ببیند.
چیز زیادی را البته از دست نداد چراکه با صدور نخستین کارت ملی در سال ۸۷ یعنی ۹۰ سال پس از اینکه مهر ثبت بر سجل او نقش بست قرار شد تا این کارت چنان فراگیر شود که برای همیشه مشکل اوراق هویتی و شناسایی و ارائه کپی و کاغذ بازی و پذیرش آن در قبال ارائه اصل شناسنامه در ادارات و ..حل شود اما نشد که هیچ تا مدت‌ها صدای آن‌هایی که کارت ملی دریافت کرده بودند بابت عکس عجیب و غریب‌شان که روی کارت ملی نقش بسته بود بلند شد و صدای برخی هم بخاطر اینکه مدت‌ها در انتظار دریافت همان کارت‌ها با عکس‌های عجیب و غریب معطل مانده بودند.
این وسط همچنان ادارات و نهادها از مراجعین کپی و اصل شناسنامه را برای راه‌انداختن کارشان مطالبه می‌کردند با این تفاوت که حالا باید کارت ملی را هم همراه می‌داشتند.
کارت ملی که نیامده گفتند حالا باید هوشمند شود تا جای کارت‌های بانکی و سوخت و فلان و بهمان را هم بگیرد اما آخرش هم عاقبت بخیر نشد و حالا رئیس سازمان ثبت احوال کشور بدون اشاره به سرنوشت مبهم آن گفته: «یکی از برنامه‌هایی که امسال طراحی کرده ایم این است که تا پایان سال آینده وجود بیش از سی میلیون شناسنامه جلد قرمز رابه حداقل برسانیم چون امکان جعل آن وجود دارد»
یعنی این همه رفتیم و آمدیم به عکاس‌های کارت ملی‌مان لیچار بار کردیم و به هم خندیدیم همه باد هوا!
حالا باید دوباره سجل‌های قرمزمان را دست بگیریم _ ما سی میلیون نفر _ و پول واریز کنیم تا شاید دوباره کارت ملی هوشمند دریافت نکرده شناسنامه‌مان خوشرنگ تر شود!
مشکل رنگ شناسنامه‌مان را هم حل کردند!
. .
